«پیاده راه ها» جاذبه های پنهان شهرهای جهان

به گزارش آوای سهند، واژه «پیاده راه» در سال ۱۸۵۰ میلادی وارد مفاهیم شهری شد. در پارک مرکزی نیویورک، فضای سبز گسترده ای وجود داشت و در مرکز آن آپارتمان ها و ساختمان های بلندی ساخته شده بود. مدیران شهری نیویورک تصمیم گرفتند زمین این پارک را برای حرکت پیاده، سنگ ریزی کنند.

همچنین بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از شهرهای اروپا در اثر جنگ تخریب شدند و خیابان ها کاربری خود را از دست دادند. قرار بود این خیابان ها دوباره بازسازی شوند اما به صورت ناخواسته تبدیل به پیاده راه شدند. این شد که پیاده راه در شهرها شکل یک فرهنگ را به خود گرفت.

بزرگ راه هایی که پیاده راه شدند

شهر هامبورگ در آلمان یکی از موفق ترین الگوها برای تبدیل خیابان ها به پیاده راه است. این شهر دارای شلوغ ترین بزرگراه ها است و ترافیک در آن روز به روز بیشتر می شود. برنامه ریزان شهری تصمیم به یافتن راهی برای دور نگه داشتن شهر از سر و صدای ناشی از ترافیک گرفتند.

در پی این تصمیم بسیاری از بزرگراه های هامبورگ داخل تونل ها رفتند و سقف تونل ها تبدیل به فضاهای سبز، پیاده راه ها، مسیرهای دوچرخه سواری، باغ های محلی و … برای شهروندان شد.

هم اکنون بیش از ۶۰ هکتار از فضاهای سبز هامبورگ به دلیل وجود این تونل ها است. سر و صدای ناشی از آلودگی صوتی نیز در این شهر به شدت کاهش یافته است. با اجرای این پروژه که تا سال ۲۰۲۰ به اتمام می رسد، فضای خالی برای ساخت بیش از ۲۰۰۰ خانه جدید ایجاد شده است. برنامه ریزان شهری در هامبورگ در نهایت به این نتیجه رسیده اند: خیابان ها باید برای مردم طراحی شوند نه مراقبت از فلزات مرگبار!

اعمال محدودیت ها به نفع پیاده راه ها

در حال حاضر تعداد زیادی از شهرها از طریق اعمال قوانین سرسختانه، سعی دارند فضاهای بیشتری از خیابان ها و مراکز شهری را به پیاده را اختصاص دهند. این تغییرات به خصوص در شهرهایی آغاز شده که صدها یا هزارها سال قبل، پیش از طراحی خودروها ساخته شده اند.

مادرید یکی از این شهرها است. تردد خودروها در مرکز این شهر ممنوع شده و این اولین گام برای تبدیل مادرید به شهری مناسب پیاده روی تا ۵ سال آینده است. علاوه بر این، مادرید قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ برای ۵۰۰ هکتار از مرکز شهر، ورود خودروها را ممنوع کند. وارد شدن به مناطق ممنوعه، جریمه ۱۰۰ دلاری به همراه دارد. همچنین ۲۴ خیابان شلوغ شهر تبدیل به پیاده راه خواهد شد. هدف برنامه ریزان شهری مادرید، کاهش ۲۹ درصدی استفاده از اتومبیل است.

در پاریس اما، ممنوعیت تردد خودروها در برخی مناطق به خصوص مرکز شهر، ترافیک را ۳۰ درصد کاهش داده است. شهردار پاریس تا سال ۲۰۲۰ قصد دارد خطوط دوچرخه سواری را در این شهر دو برابر و عبور ماشین های دیزلی در مناطق پرجمعیت را ممنوع کند. هنگامی که پاریس در سال ۲۰۱۴ برای اولین بار طرح ترافیک زوج و فرد را به اجرا در آورد، آلودگی هوا به میزان ۳۰ درصد در این شهر کاهش یافت. از ماه ژوئن ۲۰۱۶، رانندگانی که اتومبیل های تولید شده قبل از سال ۱۹۹۷ دارند، در هیچ کدام از روزهای هفته مجاز به رانندگی در مرکز شهر نیستند. شهردار پاریس اعلام کرده که خطوط دوچرخه سواری و پیاده راه ها را در این شهر دو برابر می کند.

تا ۴۰ سال پیش ترافیک در پایتخت دانمارک مثال زدنی بود اما در حال حاضر نیمی از مردم شهر کپنهاگ از طریق دوچرخه رفت و آمد می کنند و به ۲۰۰ مایل از خطوط دوچرخه سواری به راحتی دسترسی دارند. امروزه بیش از نیمی از سفرهای شهری در پایتخت دانمارک از طریق پیاده روی و دوچرخه سواری است. مناطق مختص عابر پیاده در کپنهاگ از سال ۱۹۶۰ گسترش چشمگیری یافته است. دانمارکی ها کمترین سهم را در مالکیت خودرو دارند. ۱۱ شهر دانمارک تعهد داده اند که تا سال ۲۰۲۵ با افزایش خطوط دوچرخه سواری و پیاده راه ها، میزان تولید کربن را به صفر برسانند.

در جنوب غربی فرانسه، شهری قرار دارد که از ۱۵ سال پیش تحول بزرگی در شهرسازی آن ایجاد شد تا به یک شهر مبتنی بر پیاده راه تبدیل شود. در مرکز شهر بوردو محلی برای پیاده روی وجود دارد که بافت تاریخی شهر در آن واقع شده است.

شهرداری این شهر برای حفظ این بافت، تردد خودروی شخصی در بسیاری از بخش های مرکزی شهر را ممنوع کرده و تنها وسیله ای که حق دارد در این بافت حرکت کند، تراموا است. تمام مرکز شهر بوردو سنگ فرش شده است. کافه ها و رستوران ها صندلی هایشان را روی این سنگ فرش ها و در فضای باز شهری چیده اند تا شهروندان و گردشگران از نماهای زیبای تاریخی این شهر استفاده کنند.

مثال دیگر از شهرهای دارای پیاده راه، سیدنی واقع در استرالیا است. این شهر برای پیاده روی ساخته شده و در مرکز آن بیش از ۹۰ درصد جا به ‌جایی ‌ها به‌صورت پیاده صورت می ‌گیرد. لنگرگاه زیبا و پل معروف شهر، خانه اپرای سیدنی و آب و هوای مطبوع این شهر، شهروندان و گردشگران را به پیاده ‌روی تشویق می ‌کند. شهر سیدنی در سال ۲۰۱۴ میزبان برگزاری «گردهمایی جنبش پیاده‌ روی قرن ۲۱ » بود. شهردار شهر سیدنی در این گردهمایی اعلام کرد که سیدنی هر ساله، میلیون ‌ها دلار از بودجه خود را به توسعه شبکه ‌های سبز و خیابان ‌های مخصوص پیاده روی اختصاص می ‌دهد. برنامه سیدنی برای ترغیب و تشویق مردم به پیاده ‌روی، بهبود امنیت و افزایش جذابیت بصری در خیابان‌ های این شهر است.

 پیاده راه با سلامت چه می کند؟

به گزارش بیزینس اینسایدر، کارشناسان تخمین می زنند جهان شاید تنها تا ۵۶ سال دیگر نفت داشته باشد. این در حالی است که اتومبیل ها بیشترین سهم را در استفاده از منابع نفتی، مانند بنزین، گازوئیل و … دارند. در این میان پیاده روی ارزان ترین راه برای رسیدن به مقصد است.

آماندا بارن، رییس کمیسیون برنامه ریزی شهری نیویورک معتقد است: مهمترین درسی که در طول تجربه کاری ام فرا گرفتم، این است: تبدیل خیابان ها به فضاهای عمومی استاندارد و پیاده راه ها. چون تنها ماشین ها نیستند که حق استفاده از خیابان ها را دارند و شهروندان در این زمینه، مقدم ترند.

این نکته ثابت شده است که دسترسی به فضاهای عمومی استاندارد از قبیل پیاده راه ها به طور چشمگیری باعث افزایش فعالیت بدنی شهروندان و کاهش آلودگی هوا می شود. مطالعات بسیاری نشان داده است که پیاده راه ها تاثیرات روانی بسیاری نیز دارند و باعث کاهش استرس، افزایش عملکرد شناختی و بهبود تمرکز می شوند. ضمنا افرادی که روزانه ۶.۸ دقیقه پیاده روی می کنند، ۳۳ درصد بیشتر از سلامت روان برخوردارند.

محققان کانادایی نیز اعلام کرده اند اگر مردم حداقل یک روز در هفته از اتومبیل هایشان دور باشند و پیاده روی کنند، تولید و انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر سال ۳.۸ میلیون تن کاهش می یابد.

پیاده راه به نفع اشتغال

تغییر کاربری خیابان ها و تبدیل آنها به پیاده راه، یک خاصیت مهم دیگر دارد و آن افزایش فروش و سود اقتصادی است. استفاده از فضای پیاده راه ها برای راه اندازی رستوران ها، کافه ها، کتاب خانه ها و … منجر به افزایش اشتغال خواهد شد. در بروکلین این اتفاق افتاده است. بازسازی یک پارکینگ در این شهر به پیاده راه، سطح خرده فروشی را تا ۱۷۲ درصد افزایش داده است. به عقیده اقتصاد دانان آمریکایی ادامه چنین سیاستی در سایر شهرهای ایالات متحده، حداقل یک میلیارد دلار صرفه جویی برای کشور به همراه دارد و بسیاری از کسب و کارهای محلی را باز می گرداند. ضمنا این اتفاق هزینه های ناشی از رانندگی های پرخطر و آلودگی هوا را نیز کاهش می دهد.

فراموش نکنیم که ساختن پیاده راه برای یک شهر، آن را تبدیل به یک فضای قابل رویت می کند و هویت پررنگ تری به آن می بخشد. بارسلونا از سال ۱۹۸۰ اقدام به افزایش تعداد پیاده راه ها در شهر کرده و با بهبود فضاهای عمومی خود در ۳ دهه گذشته، بیشتر از ۳۳۵ درصد از بازدیدکنندگان خود را افزایش داده است. چنین روند برای این شهر اسپانیایی سودآوری اقتصادی بسیار بالایی داشته است.

منبع: شهرنوشت