به گزارش نگاه به نقل از تبریزمن ، رسوم و سنت های مردم آذربایجان به عنوان مجموعه ای از زیباترین و محبوب ترین عناصر، ناشی از فرهنگی است که طی سالیان دراز تحت تاثیر مردمان ایران، ترکیه، روسیه و قفقاز پیشرفت کرده و هر چه زمان گذشته، پخته تر و جذاب تر گشته است.

نمود های این فرهنگ در مواردی چون ارتباطات، معماری، پوشش و حتی تغذیه این مردم به میزان قابل ملاحظه ای نفوذ داشته و باعث جذابیت بیش از پیش آن ها در میان سایر ملل و اقوام جهان شده است.

gallery_0157_HR_Final-CT-Selection_O_CC-1st-European-Games-Baku-2015_Photo-Ralph_Larmann_com_242A4852

از طرف دیگر، وقتی مباحثی چون تبریز ۲۰۱۸ به میان می آید، جای سوال است که مردم و مسئولین تبریز و آذربایجان در پی انتقال چه چیزی به گردشگران و میهمانان -احتمالا- پرشمار داخلی و خارجی خود خواهند بود؟ آیا همچون مراسم افتتاحیه معدود مسابقات ورزشی یا همایش ها و کنفرانس هایی که در استان برگزار می شود  به شیرین کاری های سطحی و انجام برخی اقدامات سانسور شده بسنده خواهیم کرد؟

چه آبروریزی ای بیشتر از این می تواند باشد که مردم منطقه ای با هزاران سال قدمت و فرهنگ و هنر غنی در تاریخ خود، چیزی برای ارائه به میهمانان خود نداشته باشند؟

آیا مراسمی با رنگ و لعاب آذربایجان در سال ۲۰۱۸ شاهد خواهیم بود یا اینکه مجریان تهرانی برنامه اجرا خواهند کرد و شعبده بازان از کلاه هایشان خرگوش درخواهند آورد؟

آیا مسئولین ما مراسم افتتاحیه عظیم و ناب کشور آذربایجان، برای مسابقات بین المللی مختلفی که در طول چند سال اخیر میزبانی کرده – مثلا مراسم افتتاحیه مسابقات کشورهای اسلامی ۲۰۱۷ – را شاهد بودند که چگونه چشم های جهانیان را خیره و هویت مردم آن کشور را در عرض چند ساعت به رخ میلیون ها نفر از مردم سراسر جهان کشید؟

آیا گروه هایی برای معرفی موسیقی، حرکات موزون و تاریخ غنی و شخصیت های معروف آذربایجان پیش بینی شده است یا اینکه بروشورهایی چند صفحه ای با طراحی افرادی کج سلیقه و بی اطلاع – و احتمالا با غلط های املایی – به دست گردشگران سپرده خواهد شد؟

کدام فضاهای معماری و یا نمایشگاه ها را پیش بینی کرده ایم، فستیوال های مختلف و بازارچه ها چه نقشی در برنامه استقبال از گردشگران خواهند داشت؟

ده ها و صد ها مورد دیگر را برای غنی سازی برنامه های استقبال از گردشگران می توان نام برد که در جهت گسترش نام آذربایجان و نیز خاطره انگیزتر کردن بیش از پیش این سفر برای میهمانان قابل استفاده خواهند بود، باید توجه کرد که بحث استقبال و میزبانی از گردشگر، تنها به هتل و زیرساخت های شهری محدود نمی شود، بلکه گردشگر باید با کوله باری از تجربه و خاطره شهر میزبان خود را ترک گفته و دیگران را برای تکرار سفر خود ترغیب کند.

امید می رود تا مسئولین ذی ربط در این امر، از فرصت تبریز۲۰۱۸ نهایت استفاده را برده و از آن به عنوان سکوی پرشی برای اسفاده از معدن دست نخورده فرهنگ آذربایجان استفاده شود، امیدی که متاسفانه با نگاه به وضعیت فعلی و فرصت چند ماهه باقی مانده، به نا امیدی بدل خواهد شد!