کاش می‌شد بازوبند را هم بایگانی کرد!

آناج/ حامد حاجی‌محمدی: بزرگ باشید یا کوچک، زیادی فوتبال ببینید یا فقط نتایج را دنبال کنید، دهه هشتادی باشید یا دهه چهلی و هم‌سن با باشگاه، طرفدار آقا باشید یا خانم، با هر نوع نگاهی، صرف اینکه طرفدار تراکتور باشید، محال است که مهر مهدی کیانی به دلتان ننشسته باشد.

کاپیتان برای رسیدن به این جایگاه نه استوری گذاشته، نه «بیر، ایکی، اوچ» لیدری کرده و نه تورک اوغلی بوده؛ بلکه حاج مهدی مصداق بارز این عبارت است که می‌گویند «زیبایی در سادگی است»! کیانی در تراکتور بی سر و صدا کار کرده، بر وسوسه چند هزار تومان بالا و پایین غلبه کرده، با مردم بوده و تیم را دوست داشته و‌ راه غلط نرفته است؛ فرمول ساده‌ای که برای خیلی‌ها انجام آن دشوارترین کارهاست.

حال که دست روزگار حکم بر جدایی داده، لحظه‌ها و سال‌ها خاطرات با محبوب‌ترین مرد سکوهای تی‌تی‌ و اوز‌به‌اوز مقابل چشمانمان مرور می‌شود. از روز صعود گرفته تا اولین بازی در لیگ برتر پس از بازگشت، از اولین قهرمانی حذفی تا اولین بازی آسیایی، از بازی در یادگار تا روزهای چمن اختصاصی، لحظه‌ای نیست که تصویر کیانی در دفتر خاطرات تراکتور ثبت نشده باشد.

جبر روزگار این مواقع هویداتر از همیشه است و اینکه دیگر اسطوره خود را وسط میدان نخواهیم دید تا دلمان قرص شود، غریبانه و تلخ است ولی این‌ جمله که اینجا خانه مهدی کیانی است، به حق برازنده‌تر از همه برای کاپیتان می‌باشد. مردی که لایق‌ترین فرد برای بازوبند بود و به این امانت، اعتبار بیشتر هم بخشید.

تا دنیا دنیاست و تراکتور عاشقان خود را به ورزشگاه‌ها می‌کشاند، این‌جا خانه مهدی کیانی است و بر همین اساس خداحافظی با اهل خانه کاری عبث است. پس بدون هیچ بدرودی منتظر دیدار مجدد با آقای اسطوره خواهیم بود؛ با رختی جدید و شمایلی تازه و بدون ذره‌ای دل‌نگرانی چرا که کاپیتان در هر نقطه‌ای که قرار بگیرد کارش را خوب بلد است. منتظرت هستیم کاپیتان کیانی.

انتهای پیام/