وقتی همه ما خبرنگار بحران می‌شویم!!

حادثه ساختمان پلاسکو نمونه تمام عیار چنین اتفاقی است. ازدحام جمعیت برای مشاهده و ثبت لحظات عجیب و خطرناک و ارسال اولین تصاویر از محل حادثه، علاوه بر مخاطرات جانی که برای خود فرد دارد، باعث بروز مشکلاتی در فرایند اطفای حریق و امدادرسانی می شود.

وقتی همه ما #خبرنگار_بحران می‌شویم، سعی میکنیم دلخراش‌ترین صحنه‌ها، سخت‌ترین زاویه‌ها و نزدیک‌ترین نماها را از واقعه مخابره کنیم.

اما یادمان می‌رود که این تجربه‌ هیجان انگیز به چی قیمتی رقم میخورد…

حتی تصور اینکه شاید به خاطر ازدحام بی‌مورد، امکان نجات دادن یک نفر از زیر آوار کم شود، آواری است بر سر همه‌ی ما.

اما حادثه ساختمان پلاسکو روی دیگری هم برای ما دارد. #سیاست_زدگی امروز تمام ابعاد زندگی ما را دربرگرفته است. بدترین رفتاری که می‌توان از رسانه‌ها در شرایط بحرانی مشاهده کرد، دامن زدن به این سیاست‌بازی است.

حوادثی از این دست همانند آب گل‌آلودی است که هرکس تلاش می‌کند ماهی خود را از آن بگیرد، این قبیل حوادث محمل خوبی هستند برای تسویه‌حساب‌های جناحی، خرده حساب‌های شخصی و عقده گشایی‌های سیاسی.

 زمانی‌که این بازی‌های سیاسی آغاز می‌شود، شایعات، گمانه‌زنی‌ها و اطلاعات نادرست بر #تصمیم_گیری #مدیران سایه می‌اندازد و تمرکز مدیران را از اتخاذ تصمیم‌های دقیق  و درست خارج می‌کند و گزینه‌های اقدام را بیش از پیش به سمت بازی‌های سیاسی سوق می‌دهد.

سواد رسانه‌ای فقط مهارتی درباره رژیم مصرف رسانه‌ای و یا تفکر انتقادی و تولید محتوای رسانه‌ای استاندارد نیست، #اخلاق، #تدبیر، #تعقل و درک شرایط بحرانی همه و همه مواردی است که باید بیش از پیش به آنها فکر کنیم.

| سید احمد موسوی صمدی |