فلسفه اربعین حسینی

آوای سهند-احمد بایبوردی ؛ تا چشم بر هم گذاشتیم وبه امور دنیا مشغول شدیم اربعین حسینی رسید. مفهوم اربعین رسیدن به کمال است. هر کسی به اوج برسد می شود، اربعین می شود. چهل مرز کمال است. پس هر چه به تمام برسد و از نقص به تمام و کمال برسد، می شود اربعین.ما باید در این چهل روز به تذهیب نفس می پرداختیم وفلسفه عاشورا با عمق وجود درک می کردیم عاشقی می کردیم که در این مسیر به بلوغ کمال واوج عاشقی برسیم.در این مدت آیا به ظلم تن دادیم در مقابل بی عدالتی سکوت کردیم به معروف امر نکردیم واز منکر نهی نکردیم واجبات را به موقع انجام ندایم یعنی به اربعین نرسیده ایم.
زیارت اربعین معراج مومن به سوی ولایت الهی است. اگر حسینی هستیم باید رفتار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ما مانند امام حسین(ع) باشد و مقاومت کنیم تا پیروز شویم، حتی اگر شهادت نصیب ما شود. چهل روز است که حیرانم، چهل وادی را به طلب پیموده ام و هیچ نیافته ام. هنوز اسم تو بر زبانم جاری نشده که بغضم ترک می خورد. در ابتدای زمزمه صبورترین مثنوی دنیا قامت قلم به تعظیم خم می شود. مرور خاطرات کبودت فضای سینه ام را به آتش می کشد و هر چه می گردم برای درک وسعت صبر تو دامانی جز محبّت خودت نمی یابم.میلیون ها نفر دل از همه مادیات می برند وپیاده عازم کربلا می شوند به این علامت که نهضت حسینی همچنان زنده است ونشان می دهد که حسین درظهر عاشورا پیروز از میدان مبارزه خارج شد .دشمن در سیاهی تاریخ دفن شد وبه سیاهی ها پیوست ولی عشق حسینی ماندگار شد ودر دل ها ماندگار شد ودرتمامی عصر عالمی را شیدای خودش کرد.این عاشقی در تمامی دوران بوده وتا قیامت تداوم خواهد داشت .این پیاده روی مانور پیاده نظام عاشق هست که مشق عاشقی می کنند وخودشان را هر لحظه آماده شهادت در مسیر حسین قلمداد می کنند. اربعین به ما می آموزد، بهترین انسان شناسی در میان انبوه جمعیت چند ده میلیونی درس معرّفی انسان کامل، برای نوجوانان و هم چنین انشاء سفرنامه پیاده روی اربعین را  تحت عنوان محبت و شادی در سیر و صید صفات نماینده خداوند مهربان در سبد آموزشی خود ذخیره نموده و به دیگران با رفتار خویش آموزش می دهند.
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
این چه شمع ایست که جان ها همه پروانه اوست
هرکجا می نگرم رنگ رخش جلوه گر است
هرکجا می گذرم جلوه مستانه اوست