راههای بهبود توسعه فضای سبز و زیبایی های فضای سبز

رشد ناموزون شهر و تخریبهای انبوه فضای سبز و نابودی زمینهای حاصل خیز با احداث ساختمانها و در مقابل کاشت و احداث پارک در ارتفاعات کوههایی که خاک نا مناسب و آهکی دارند موجب گردیده است فضای سبز تبریز در معرض خطر و نابودی واقع شود.

در شهر ما تبریز که زمانی باغ شهر ایران نام داشت،  هم اکنون فضای سبز شاید ۵درصد کل شهر هم نشود و این یعنی نابودی فضای سبز شهری که زمانی باغ شهر بود. لذا انتظار ما از مسئولین امر این است که به فضای سبز اهمیتی ویژه دهند چرا که فضای سبز مهمترین مولفه زیبایی شهر  و نشاط و سرزندگی مردمان آن شهر قلمداد میگردد و لزوم توجه بیشتر را میطلبد.

راههای بهبود توسعه فضای سبز و زیبایی های فضای سبز به ترتیب برابر است با:

۱- لزوم کاشت ترتیبی و ردیفی درختان حاشیه خیابانها    

همانطور که میبینیم متاسفانه فضاهای سبز حاشیه خیابانهای ما بدون کوچکترین ذوق هنری و دید مهندسی انجام پذیرفته و گونه های درختی مورد استفاده در فضای سبز خیابانها بصورت مختلط و بدون کوچکترین نظم و قاعده میباشد.

این در حالی است که در تمامی شهرهای مطرح جهان از نظر فضای سبز نظم و ترتیب کاشت حرف اول را در زیبایی فضاهای سبز شهریشان میزند.

بدین منظور پیشنهاد ما به مدیر عامل محترم سازمان پارکها وفضای سبز این است که کاشت ترتیبی درختان و استفاده از درختان خاص در مسیرهای خاص را در دستور کار توسعه فضای سبز شهر قرار دهند.

بطوری که  با کاشت سه ردیفی درخت در معابر عریض با قامتهای بلند و نیمه بلند و کوتاه قامت موجب سبزی کل حاشیه معابر بصورت ترتیبی گردند.

۲- استفاده از درختان بومی و درختان حجیم

متاسفانه در تبریز اکثر گونه های کاشتی مربوط به درختان اقاقیا و کاج میباشد که سرعت رشد بسیار پائینی دارند و نهایت ارتفاع این درختان به دو متر و نهایتا سه متر میرسد.

این در حالی است که درختان بومی تبریز از جمله درخت تبریزی(کبوده)و چنار و قره آغاج در عرض چند سال تا ارتفاع ۲۰ متر هم رشد میکند و موجب افزایش ناگهانی فضای سبز شهر میگردد.

در کنار آن کاشت درختانی از قبیل صنوبر و بید مجنون هم میتواند موجب رشد عرضی فضای سبز در معابر شهر گردد، بطوری که در عرض چند سال با گرفتن سطع بالای بلوارها و تنیده شدن درختان به هم در بالای معابر شهری موجب زیبایی و توسعه عظیم فضای سبز بلوار ها گردند.

۳- طراحی مبلمان شهری و احداث سردربهای زیبا در ورودی پارکها

متاسفانه ورودی پارکهای تبریز اصلا زیبایی های لازم را ندارند برای مثال ورودی ائل گولی که با مغازه ها و رستورانهای حاشیه ای پر شده است.

یا ورودی باغ شمس تبریزی که چنین باغ عظیم را از دید مردم مخفی میکند و یا ورودی  باغ قارتال(باغمیشه)که بسیار ساده و نا زیباست.

و یا ورودی پارک صائب تبریزی و پارک بهاران میرداماد  و پارک مینیاتور و پارک شمیم پایداری که ورودی های این پارکها اصلا در خور شان تبریز نیستند و میبایست ورودی های بسیار زیبا و با معماری منحصر بفرد ساخته بشوند.

مبلمان شهری داخل پارکها هم باید از مصالحی استفاده گردند که در طول سال قابل استفاده باشند .برای مثال نیمکتهای پارکها تبریز همگی از جنس اهن میباشند که منتقل کننده شدید سرما به مردم میباشند و در زمستان اگر فردی ده دقیقه بر روی این نیمکتها بنشیند یقینا یخ خواهد بست

شهرداری باید از چوب و مصالحی مثل ان در ساخت نیمکتها استفاده کند که منتقل کنده سرما به استفاده کنندگان نباشد.

۴- افزایش امکانات پارکها شامل زمینهای تنیس و فوتبال دستی و فوتبال و والیبال و مسیر دوچرخه سواری و…….

۵- توسعه فضای سبز پیرامون آثار تاریخی و موزه ها 

متاسفانه آثار تاریخی تبریز در فضایی بدون درخت نگهداری میشوند که برای مراجعین نیز در فصول گرم مشکل ساز میگردند .شهرداری میتواند با کاشت درختان در محوطه موزه ها و خانه های تاریخی هم بر زیبایی این اماگن بیافزاید و هم سایه بانی برای نشستن مراجعین ایجاد نماید

۶- احیاءباغات درون شهری

متاسفانه اکثر باغات درون شهری تبریز بر اثر طمع ورزی های مالکین و شهرداری تغئیر کاربری داده شده اند که وضعیت فضای سبز تبریز را به وضعیت بحرانی تبدیل نموده است و هم اکنون از تبریزی که زمانی باغ شهر ایران بود باغی باقی نمانده است

۷- کاشت سطوج شیبدار خالی از فضای سبز شهر

بسیاری از سطوح شیبدار و تپه های داخل شهر تبریز بصورت خشک و خاکی باقی مانده است که چهره خشکی به شهر بخشیده است .انتظار ما از مسئولین امر این است که با کاشت انبوه این اماکن و تپه های خالی موجب زیبایی شهر و توسعه فضای سبز گردند

تبدیل به پارک نمودن باغات موجود از قبیل باغ کوی صفاری نصف راه و باغات کوچه حسن(چلبی)و باغات گلکار  و باغات چایکنار و باغات گلگشت و باغات جنب میدان افلاک نما و باغات باغمیشه و اطراف میدان فهمیده و ….

۸- توسعه پارکهای محلی که موجب جبران کسری فضای سبز محلات و خیابانها میگردد

۹ الزامی کردن احداث پارک در معابر جدید الاحداث

شورای شهر  باید احداث پارکهای محله ای را هم زمان با احداث خیابانها توسط مناطق را الزامی نماید تا بدین طریق در کنار احداث خیابان جدید یک پارک جدید نیز احداث گردد

۱۰-احداث پارک باغهای میوه 

۱۱- کاشت حاشیه نسینی ها و حاشیه بزرگراه پاسداران با استفاده از درختان تبریزی و چنار جهت حذف منظر نازیبا و حاشیه شهر در این اتوبان

۱۲- تبدیل به پارک نمودن مکانهای خالی کوچک کنار معابر 

از قبیل زمین خالی پشت ایستگاه اتوبوس چهار راه هفده شهریور و یا زمین خالی کنار پل پیش قدم و پل سجادیه و ….

۱۳- کاشت حاشیه زیر گذرها و پائین دست دیواره زیر گذرها با درختچه های رونده از قبیل موچسب 

این اقدام موجب توسعه فضای سبز در داخل زیرگذر ها شده و میتواند کلیه دیواره های سیمانی و بتنی زیر گذر ها را در عرض چند سال سر سبز نماید

درختچه های موچسب در عرض چند سال کل دیواره های زیر گذر را میپوشانند و نوعی فضای سبز عمودی را بوجود می اورند

۱۴- تحقق وعده احداث سد و دریاچه مصنوعی پارک بزرگ

۱۵- کاشت حاشیه خیابانها

مستعدترین و کم هزینه ترین مکانها برای کاشت حاشیه خیابانها میباشند که متاسفانه در تبریز قریب بر ۵۰% این اماکن خالی از فضای سبز است و موجب خالی دیده شدن حاشیه خایابنها از فضای سبز میگرند

با نگاهی به شهر اصفهان متوجه تنیده شدن درختان در حاشیه خیابانها میگردیم که موجب طراوت و شادابی شهر میگردند

۱۶- لزوم تصویب الزام فضای سبز ساختمانهای جدید الاحداث

به منظور توسعه فضای سبز باید از مردم نیز کمک گرفت و با تصویب لزوم احداث فضای سبز در کنار ابزار آلات آتش نشانی و … برای دریافت پایان کار کمک شایانی به توسعه فضای سبز نمود و مالکان را مجبور نمود در قبال احداث هر واحد یک درخت نیز در حیاط خانه و یا  در مقابل دربشان بکارند.