بزرگداشت زنده یاد “داریوش شایگان” در تبریز

به گزارش آوای سهند، این آیین از ساعت ۱۷:۳۰ الی ۲۰:۳۰ درسالن اجتماعات اداره کل استاندارد آذربایجان شرقی واقع در  تبریز بالاتر از دروازه تهران، خیابان استاندارد برگزار خواهد شد.
دراین آیین مقصود فراستخواه ، حامد فولادوند ،‌ یوسفعلی مردانه وار و جواد فرید درباره شخصیت ، زندگی ، شعر و خدمات فرهنگی و علمی زنده یاد شایگان سخنرانی خواهند کرد.
خانه توسعه آذربایجان و انتشارات سپهر از فرهیختگان ، اساتید و دانشجویان و از عموم علاقمندان به مباحث علمی و فرهنگی برای حضور در این آیین دعوت کرده است .
داریوش شایگان (زاده ۴ بهمن ۱۳۱۳ – درگذشته ۲ فروردین ۱۳۹۷) هندشناس و نویسنده و شاعر ایرانی بود؛ که به دو زبان فارسی و فرانسوی آثاری از او باقی است. بیشتر نوشته‌های شایگان به زبان فرانسوی و در حوزه فلسفه تطبیقی است. نوشته‌های فرانسوی وی در کتاب‌های درسی فرانسه چاپ می‌شود.
وی در سیزده بهمن ۱۳۱۳ در تهران زاده شد. پدرش شیعه و بازرگان تبریزی و مادرش سنی و از اهالی گرجستان بود. مادر و خاله شایگان به زبان گرجی و پدر و مادر شایگان به زبان ترکی با یکدیگر صحبت می‌کردند.
شایگان در سال ۱۳۲۹ در نخستین سفر خود، به ایتالیا و سپس سوئیس رفت و سرانجام رهسپار پاریس شد. پس از این سفر، شایگان، بدون به پایان رساندن دبیرستان در ایران، و در پانزده سالگی رهسپار انگلستان شد. سپس پس از چهار سال به ژنو رفت تا پزشکی بخواند. اما پس از یک ترم انصراف داد و به شناخت بیشتر علوم انسانی و هنر و ادبیات پرداخت.
وی به وسیله ژان هربر با استادان هند آشنا شد و سپس به مدت دو سال، به کلاس‌های زبان سانسکریت هانری فرای رفت. در بازگشت به تهران با برهمن ایندوشکر، استاد زبان سانسکریت دانشگاه تهران، آشنا شد. او به مدت دو سال و نیم نزد وی زبان سانسکریت و ادبیات هند  را فرا گرفت و سپس در ۲۵ سالگی  تدریس سانسکریت در دانشگاه تهران را  آغاز کرد.
در همان زمان به واسطه سید حسین نصر با هانری کوربن آشنا شد و پژوهش گسترده‌ای درباره فلسفه هندی آغاز کرد که در سال ۱۳۴۶ در قالب کتابی دوجلدی با عنوان ادیان و مکتب‌های فلسفی هند منتشر کرد. او پیش از انتشار این کتاب یک دوره «استغراق و مراقبه» را پس از اقامت در ژنو در ایران گذرانده بود. شایگان از سال ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۵ پژوهش‌های خود را درباره فلسفه هند آغاز و با پژوهش تطبیقی درباره اسلام و هند به پایان رساند. شایگان از سال ۱۳۴۶ به خاطر تحصیل در مقطع دکترا در دانشگاه سوربن سالی چند بار به اروپا سفر می‌کرد.
شایگان در سال‌های پایانی عمر به شناساندن شاعران ایرانی به فرانسوی‌زبانان و شاعران و نویسندگان فرانسوی به ایرانیان پرداخت. آخرین کتابی که از او در فرانسه منتشر شد، کتاب «پنج اقلیم حضور» است که شاعرانگی ایرانی را در شعر پنج شاعر بزرگ ایرانی، فردوسی، خیام، مولوی، سعدی و حافظ بررسی کرده‌است. آخرین کتاب‌های شایگان درباره شارل بودلر، شاعر بزرگ قرن نوزدهم فرانسه و مارسل پروست، نویسنده بزرگ اوایل سده بیستم فرانسه هستند.
وی پیش از آن، مقالات خود درباره هنر را در کتابی با عنوان «در جست‌جوی فضاهای گمشده» منتشر کرده بود.
داریوش شایگان سرانجام سحرگاه دوم فروردین ماه ۱۳۹۷ در ۸۳ سالگی در بیمارستان  فیروزگر تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.