آقای پمپئو ما بیشتر از شما مشتاق گفتن هستیم

مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا درخواست گفتگو با ایرانی ها را داشته است تا که بگوید…

آقای پمپئو بهتر است قبل از شوق گفتن و شکفتن کمی هم شوق شنیدن و گوش سپردن داشته باشید.

آقای پمپئو اولین مذاکره شما با سرخپوستان بومی ساکن قاره آمریکا شکل گرفت، آنان شما را با آغوش باز پذیرفتند و نتیجه مذاکره با شما، مزارع سوخته و سرهای بریده سرخپوستان بود، آقای پمپئو چطور است که موضوع گفتگویتان با ایرانی ها کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ باشد که چگونه دولت قانونی این ملت را سرنگون کردید! یا شاید بهتر است موضوع گفتگویتان با ایرانی ها هواپیمای مسافربری باشد که ناو وینسنس آن را ساقط کرد و فرمانده ناو، مدال افتخار گرفت! یا شاید موضوع گفتگویتان با ایرانی ها حمایت تمام عیارتان از شاه دست نشانده ای باشد که از هیچ جنایتی علیه ملت ایران کوتاهی نکرد و حتی شما نامردها، آن نامرد از خودتان را هم در لحظات آخر رها کردید! یعنی چه مذاکره ای را می توان تصور نمود که از مذاکره شما با شاه قویتر و سفت و سخت تر باشد که ریز تا درشت تصمیم هایش را با شما و اذنابتان هماهنگ می کرد!

اصلا چرا موضوع گفتگویتان ۸ سال جنگ تحمیلی نباشد که از هر طریق ممکن از سگ دست آموزتان بنام صدام، حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی نمودید و زن و بچه و کودک و بزرگ و سالمندان ما از گزند بمب و موشک هایتان در امان نبودند! ما که نمی گذاریم پای نحس شما به سرزمین شهیدانی برسد که آماج گلوله هایتان قرار گرفتند، سرزمین جانبازانی که هنوز نفس هایشان از بمب های شیمیایی شما تنگ است! چطور است فیلم جانباز قطع نخاعی را ببینید که سی و چند سال است فقط از روی تخت بیمارستان سقف و چراغهای بیمارستان را می بیند و هم آغوش کپسول آهنینی بیرحم است، چون نخواسته است امثال شما را درآغوش بگیرد…

آقای پمپئو شما آرزویتان اینست که با شما از گرانی بگوئیم و از فشار اقتصادی، اما بدانید تنها نصیب شما از گفتکو با ما خروارها حرف حق و منطق انسانی خواهد بود که اگر نخواهید بشنوید به صورت موشک های بالستیک و نقطه زن و اقتدار نظامی_اطلاعاتی به سرتان فرود خواهد آمد.