فرماندار تبریز : خانه های تاریخی نماد معماری ایرانی هستند + تصاویر

به گزارش آوای سهند ، وی دربازدید از خانه های تاریخی حریری و کلکته چی بر ضرورت معرفی این اماکن به گردشگران از سوی سازمان میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان تاکید کرد.

فرماندار تبریز گفت : خانه های تاریخی نماد و نشانه معماری قدیمی و اصیل فرهنگ ایرانی است که باید به خوبی نگهداری و معرفی شوند.

خانه تاریخی کلکته چی به عنوان نخستین خانه ایرانی درخیابان سنگفرش تربیت، کوچه کرباسی واقع است.

در این بنا علاوه بر استقرار دبیرخانه تبریز شهر جهانی فرش دستباق ، کارگاه های مختلف هنری ، آموزشی ، نمایشگاه ، فروشگاه با رویکرد احیا و باز آفرینی صنایع و هنرهای سنتی بومی و ملی منسوخ شده فعال هستند.

این بنا به مساحت ۷۵۰ متر مربع که مربوط به دوره اواخر دوره قارجار است در تاریخ در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۸۲ با شماره  ۹۴۷۸ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده  و دارای اندرونی و بیرونی است .

بخش های اصلی خانه کلکته چی با صندلی های روسی زیر لاکی، روسری های چاپ باتیک، سفال، سرامیک و فرش های قدیمی تبریزی ، سازها و زیورآلات هنرمندان این خطه چیدمان شده و گوشه ای از آن هم داری آویخته شده و بانویی با لباس آذری درحال بافت فرش صلح است.

در این خانه  تعدادی کارگاه صنایع دستی هم برپا شده که هنرمندان جوان در آن مشغول خلق اثر هستند.
سازندگان اصلی این بنا خانواده کلکته­ چی از تجار معروف تبریزی است که در سال های اخیر توسط اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی خریداری و پس از مرمت و بازسازی  در اردیبهشت ماه امسال همزمان با سفر رییس جمهوری به تبریز و آغاز جشن های رویداد بین المللی تبریز به عنوان نخستین خانه ایرانی رونمایی شده است.
در این بازید که  مرتضی آبدار مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی هم حضور داشت  توضیحات مرتبط با این خانه و اقدامات انجام را ارائه شد.

موزه صدا و موسیقی :

موزه صدا و موسیقی تبریز هم که مورد بازدید فرماندار تبریز و همراهان قرار گرفت در همان کوجه کرباسی و در یکی از خانه های تاریخی این شهر واقع است .
این موزه از جمله نخستین موزه خصوصی در حوزه صدا و موسیفی کشور است که با مجوز رسمی اداره کل موزه ها و اموال تاریخی  و به همت حسین ساجدی  یکی از اساتید و صاحب نام موسیقی تبریز راه اندازی شده و در اردیبهشت ماه امسال همزمان با آغاز جشن های تبریز ۲۰۱۸ و توسط حسن روحانی رییس جمهوری افتتاح شده است.
در این موزه  افزون بر ۳۰۰ قلم اشیای  قدیمی مرتبط با صدا و موسیقی ازجمله انواع سازهای رهی مضرابی ، زهی آرشه ای، کوبه ای، بادی، کلاویه دار و نیز انواع سازهای مشترک بین اقوام ایرانی و ملل مختلف سه دهه گذشته که توسط حسین ساجدی پژوهشگر، مولف و نوازنده جمع‌آوری شده، به نمایش گذاشته شده است .
وی از هدف از راه اندازی این موزه را علاوه بر انگیزه های گردشگری،  تاکید برحفظ گنجینه های هنری فاخر ، شناسایی و معرفی فرهنگ والای ایرانی و مقابله با تهاجم فرهنگی به ویژه در حوزه موسیقی که جوانان این مرز و بوم را هدف قرار داده است بیان کرد.
حسین ساجدی آرشیو صوتی را از دیگر بخش های این موزه بر شمرد و افزود: در این آرشیو اذان موذن ها، مجموعه های صوتی قاریان، تعزیه خوانان، چاوش خوانان، پرده خوانان، منقبت خوانان، شبیه خوانان، سرود خوانان، آواز خوانان قدیمی همچون اقبال، موذن زاده ، سید احمد خان و آثار ارزشمند موسیقی های فاخر نگهداری و در دسترس پژوهشگران و دانش پژوهان این رشته و سایر علاقه مندان قرار گرفته است .
به گفته وی در این موزه همچنین دیگر آلات مرتبط با صدا همچون کوبه درها و دارالحکومه و کاروانسراهای قدیمی و زنگوله‌ هایی از دوره صفویه تا کنون، در کنار اشیایی همچون رادیو، گرام، گرامافون های هندلی، صفحه های موسیقی، رادیوهای لامپی قدیمی؛ تلفن، دستگاه های نمایش اسلاید، آپارات، دستگاه ریل، آخرین نسل تلویزیون های سیاه و سفید ، ضبط صوت های قدیمی عرضه شده است.

خانه حریری :

خانه حریری تبریز که  قرار است به نام موزه مطبوعات رونمایی شود در خیابان تربیت و مرکز بافت قدیمی این شهر قرار دارد که شامل ساختمان اندرونی و بیرونی است .

قدمت ساخت بخش بیرونی این بنا به سبک معماری دوره صفویه و اوایل دوره قاجار است و اندرونی آن همراه با نقاشی های ایرانی بر روی دیوارها و سقف به اواسط قاجاریه و متاثر از مسافرت های ناصر الدین شاه به اروپاست .
سبک طراحی و معماری بنا به گونه ای است که هر دو بخش اندرونی و بیرونی آن با همدیگر مرتبط بوده و هر کدام به کوچه های مجزا راه دارند.
طرفین اتاق طنبی به صورت راهرو های جانبی است که با استفاده از ارتفاع رفیع طنبی ، فوقانی اتاق های جانبی به صورت بالاخانه (اتاق خواب ) اجرا شده است زیر زمین دارای حوض خانه است . اندرونی دارای دو طبقه ونمای آن آجری است . کل بنا دارای پی با سنگ ساروج و دیوار های خشتی با روکش آجری و سقف های مسطح و چوبی است .
ازاره بنا از بیرون و ازاره حوضخانه (زیر زمین)سنگی است . سقف حوضخانه با طاق چهار بخش آجری اجرا شده و دارای تزئینات مقرنسکاری می باشد .

بخش بیرونی بنا دارای تزئینات ویژه و کم نظیر است . نمای جنوبی ساختمان دارای کچ بری است . اتاق طنبی دارای طاقچه (رف)های مقرنس کاری شده و قطار بندی گچی است . سقف ها با گچ بری ، آئینه کاری و نقاشی ایرانی تزئین شده است. برای تزئین دیوارها و طاقچه ها از نقاشی موضوعات اساطیری ایران و بعضی از نقوش اروپایی استفاده شده است .
این بنا از نظر معماری ، گچ کاری و آئینه کاری دارای اهمیت ویژه از نظر نقاشی ایرانی در آذربایجان منحصر به فرد است .
خانه حریری در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری و جهت راه اندازی با کاربری موزه مکتب هنر تبریز توسط استاد کاران و هنرمندان مرمت و احیاء شده  است .
درجریان این بازید کارشناسان اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی توضیحات لازم در باره قدمت ، هویت ،  تملک و مراحل مرمت و بازسای این خانه و اهداف بهره برداری فرهنگی و هنری از این بنا را ارائه کردند.