غبار غربت بر قبر «آسلی و کرم» در قراملک

آسلی و کَرَم‌ یک داستان واقعی از عشق آذربایجانی است. قهرمانان این داستان بر خلاف سایر داستانهای افسانه وار، شخصیتی تاریخی و واقعی دارند و روایت‌های گوناگون از آن در فرهنگ و ادبیات کشورهای ایران، آذربایجان، روسیه،گرجستان، ترکیه و برخی کشورهای آسیای میانه رواج دارد.

به گزارش آذرقلم، این داستان دلبری و شور عشق ورزانه، در اوایل سدهٔ دهم قمری‌ شانزدهم میلادی به وجود آمده و از همین زمان به بعد در میان مردم ایران، قفقاز، آسیای میانه و آسیای صغیر رواج یافته‌است

کرم مسلمان عاشق دختری_مسیحی بنام آسلی (به غلط به نام اصلی معروف شده است) می‌شود. اقوام دختر در مخالفت با این عشق فرامذهبی مهاجرت می‌کنند. کرم ۱۱ سال به دنبال آسلی می‌گردد. دست آخر،هنگامی که دو عاشق به هم می‌رساند،کرم تحت تأثیر طلسم پدر آسلی آتش می‌گیرد.
آواز یانیق_کرم که فی البداهه توسط آسلی خوانده می‌شود یکی از ارکان هنر عاشیقی، برگرفته از همین روایت تاریخی است
متاسفانه چنین قهرمانهای واقعی اینچنین مهجور مانده اند
باید از نزدیک شاهد مهجور بودن این قبور بود. چرا که چیزی جز آه و افسوس،با دیدن این وضعیت در نهاد آدمی بر پا نمی شود