درختان را قطع نکنید ، بسوزانید!!!

گروه اجتماعی نگاه آذربایجان : یادم می‌آید نزدیک به یک سال قبل گزارشی درباره کمبود سرانه فضای سبز شهر تبریز به نگارش در آوردم و در آن گزارش هم به مقایسه آمار کلانشهر تبریز با شهرهایی مانند اصفهان پرداختم.

این روزها قطع درختان زعفرانیه توفیق اجباری شد تا برخی مسئولان شهری در این خصوص سخن به میان آورند و مردم نیز به فضای سبز اطرافشان حساس شوند.

اگرچه قطع این درختان یا همان قطع تنفس مردم شهر واکنش اعضای شورای شهر تبریز را در پی داشت اما باید پرسید که در طی سالیان گذشته چه بلایی بر سر باغ شهر ایران آمده که امروز تنها نامی از آن باقی مانده است.

از بزرگترهایمان که بپرسیم تا همین پنجاه سال قبل خیابان‌هایی مانند ثقه‌الاسلام و مارالان و… باغات بودند و تبریز به صورت امروزی درگیر آجر و گچ و دیوارهای بتنی نشده بود در حالیکه این روزها نه تنها باغ در این شهر پیدا نمی‌شود بلکه پارک و فضای سبز نیز بسیار نایاب است.

از شهروندان تبریزی که آدرس پارک‌هایشان را بپرسی شاید به جرات کمتر از بیست عنوان پارک را بتوانند نام ببرند در حالیکه جمعیت یک و نیم میلیونی تبریز با چنین هوای آلوده‌ای فضای سبز بیشتری را می‌طلبد.

اینکه سرانه فضای سبز شهر اولین‌ها در مقام مقایسه با سایر کلانشهرها در رتبه آخر قرار بگیرد نتیجه‌اش همانی می‌شود که در ماه‌های سرد سال گذشته دیده‌ایم و تبریز تبدیل می‌شود به آلوده‌ترین شهر ایران!

از سوی دیگر باید قبول کرد که شادی و نشاط در جامعه محدود شده و دیگر به سختی لبخند بر لبان ما می‌نشیند در حالیکه تفریح سالم در دل طبیعت درون شهری می‌تواند بار دیگر چهره عبوس شهرمان را تبدیل به صورتی خندان و با نشاط کند.

قطع درختان زعفرانیه تلنگری بر غفلت ما از فضای سبز بود زبرا این نخستین باری نبود که طبیعت اینچنین دستخوش بی‌رحمی‌های ما شده است و اگر سری به کوچه‌ پس کوچه‌های خیابان‌های اطراف مقبره‌الشعرای تبریز بزنیم با قطع و آتش زدن برخی از درختان قدیمی و تنومند پیاده‌روها مواجه خواهیم شد که در سکوت خبری حیاتشان به پایان رسیده است.

همانطور که انتظار می‌رود مسئولین قضایی راهی برای برخورد با کسانیکه اینچنین به محیط زیست آسیب می‌رسانند ارائه‌دهند شاید تشویق شهروندان به روش‌های مختلف برای ایجاد فضای سبز نیز راه‌حلی پایدار برای توسعه فضای سبز تبریز باشد.

حمایت‌های نخ‌نما و مصاحبه‌های متعدد دردی از درختان قطع شده و محیط زیست به سوگ نشسته دوا نخواهد کرد و باید مسئولین شهری به فکر توسعه واقعی فضای سبز در تبریز باشند اگرچه کاشت هزار اصله درخت توسط شهرداری تبریز نوید روزهای درخشانی برای فضای سبز تبریز را می‌دهد اما نباید به این کاشت بسنده کرد و بایستی رسیدگی به فضای سبز موجود و کاشت درختان افزایش پیدا کند.