تغيير نگرش هاي قوميتي علت العلل تغيير كابينه شوراي شهر تبريز

با توجه به پیشینه تاریخی شهروندان آن با تغییر در مزاج اجتماعی و سیاسی خود، در انتخابات دوره پنجم، تا حدودی توانسته‌اند با لحاظ عملکرد و سوابق کاندیداها، کرسی شورا را فارغ از وابستگی‌های قومی و صنفی انتخاب کرده‌اند.

شهر تبریز در طول تاریخ بیش از هر شهر دیگری در ایران زمین مرکز نظامهای حکومتی بوده است واز آن روی نیز همواره مهد ظهور سبکهای مختلف شهرنشینی وشهرسازی وبه تبع آن،اندیشه های تاریخ ساز اجتماعی بوده است.در چند قرن متاخرتر،از پایتختی سلسله های آق قویونلوها،قره قویونلوها،صفویها گرفته تا ولیعهد نشینی دوره قاجارکه بدان سبب پایتحت سیاسی ایران شد تا نهضت مشروطه که به عقیده خیلی از صاحبنظران پایه واساس انقلاب اسلامی سال ۵۷ بوده است،درخانه های تاریخی آن دوره پی ریزی وهدایت گردد،تاریخی بس درخشان داشته است.

در دوران بعداز انقلاب اسلامی ،تبریز تنها شهر با ۲ شهید محراب است که نشان از سترگی قابل توجه جو سیاسی در این شهر است.در دهه های اخیر،با سرازیرشدن توده مردم و نخبگان مناطق مختلف منطقه به تبریز،آن را به برآیند ساختار اجتماعی وفکری ودر نتیجه ظهور شخصیتهای سیاسی برخاسته از این ساختار اجتماعی که به گروههای مختلف قومی ویا صنفی وابسته هستند، تبدیل کرده است که با بررسی اجمالی جایگاه اعضای ۵دوره شورای اسلامی این شهر،می توان به تاثیر این ساختار اجتماعی در سپهر سیاسی ومدیریتی شهر تبریز به عنوان نقطه ثقل آذربایجان دست یافت.

#پیشینه اعضای دوره‌های مختلف
به اذعان اکثر فعالین اجتماعی وگاها خود اعضای شوراها، در دوره‌های اول و دوم بیشتر دارندگان کرسی‌های شورا، با متکی بر آرای پایگاه‌های قومی ویا صنفی انتخاب‌شده‌اند؛ دردوره سوم علی رغم نفوذ افکار سیاسی و اقتصادی در بین لایه‌های مختلف مردم، همچنانوابستگی‌های قومی و صنفی تعیین‌کننده بود، حضور چندین دوره منتخب برآمده از این نوع آرا، تعدادی از اعضای شورا  را در بین شهروندان تبریز شناخته‌تر کرد به‌طوری‌که در سبد آرای منتخبین دوره چهارم، آرایی از محلات و صنوف مختلف شهر دیده می‌شد واین آغاز افول نامرئی آن چند نفر عضو دوره‌های مختلف شورای شهر تبریز شد.

به طوری که در انتخابات دوره چهارم، چند شخصیت با تخصص مرتبط با مدیریت شهر،فارغ از وابستگی به پایگاه آرای معلوم و معمول همچون آقایان بابایی اقدم و باهر گردید،که با مرور کامیابان و ناکامان انتخابات دوره پنجم، مشاهده می‌شود که این بار تکیه کنندگان بر آرای سنتی (قومی یا صنفی) با غفلت از آگاهی اجتماعی عمومی و خیزشعمومی برای احیای نقش طلایی  شهروندان تبریز در فضای سیاسی، قافیه را در کارزار انتخابات باخته‌اند.

این گروه از کاندیداها، چنان از وجود آرای دائمی و سنتی خود مطمئن بودند که حتی ماننددوره‌های قبلی، خود را بی‌نیاز از فراخوان نخبگان و معتمد احساس کردند به‌طوری‌که طرح شعارها و مسائل توده گرایانه (پوپولیستی) تعدادی از این گروه کاندیداها، راه به‌جایی نبرد و این گونه شد که آن چند نفر که خود را عضو مادام‌العمر می‌پنداشتند، بازنده شدند.

#چراجویی…؟
اینکه چرا این بار شهروندان تبریز، ۱۱ نفر از ۱۳ نفر را خارج از دایره اعضای شورای چهارمانتخاب کردند،بحث‌های بسیار می‌توان کرد و البته نیازمند زمان بیشتر جهت تحقیق و تفحص، لکن در مجال کوتاه، باید اعتراف کرد که شهروندان امروزی،آگاهانه‌تر از هر زمان دیگری به رأی خود ارزش قائلند، لذا، یا خود تحقیق می‌کنند ویا چشم به نخبگان جامعه خود دوخته‌اند تا راه را از چاه بازشناسند. امروز شهروندان تبریزی دریافته‌اند که مدیریت شهری نیازمند متخصصین مرتبط، مدیران کارآزموده و نخبگان پاک دست است، به طوریکه این بار با گفتن”نه” بزرگ به افرادی که علی‌رغم نداشتن کمترین دانش مرتبط، خود را با نصب پوسترها و بنرهای رنگارنگ، خود را متخصص (شاید در رشته‌های دیگر متخصص باشند.)،فاضل‌ترین در روزگار، یگانه در مدیریت وهمه چیز دان معرفی کردند تا شهروندان تبریز در حد نام تبریز، اندیشه، رفتار و انتخاب کرده باشند.

#نتیجه:
بر مبنای مطالب بخش اول و دوم این نوشتار، به یک واقعیت مسلم رسیدیم که با توجه به پیشینه تاریخی شهروندان آن با تغییر در مزاج اجتماعی و سیاسی خود، در انتخابات دوره پنجم، تا حدودی توانسته‌اند با لحاظ عملکرد و سوابق کاندیداها، کرسی شورا را فارغ از وابستگی‌های قومی و صنفی انتخاب کرده‌اند به‌طوری فقط ۲ نفر از ۲۵ عضو دوره قبلی؛ آقایان دبیری و بابایی اقدم و ۲ نفر جدید؛ آقای محرم محمدزاده به لحاظ فعالیت‌های خالصانه فرهنگی و رسانه‌ای و شکور اکبر نژاد را به سبب افتخار جانبازی و حسن شهرتش در پاک دستی، به عنوان ۴ نفر اول انتخاب نمایند؛ شورای منتخب دوره پنجم، دارای بیشترین درصد اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها است که نوید ایام و دوران طلایی را در شهر اولین‌ها، تبریز، می، این حسن انتخاب، توقع شهروندان تبریز را از شورای پنجم بالا می‌برد که به لطف الهی، در بخش سوم، این نوشتار، با رجوع به نظرات مردم، مطالبات عمومی از پارلمان محلی را بررسی خواهیم کرد.

محمد  زمان بیگی