رمزگشایی از عامل اصلی آلودگی هوای تبریز؛ سوخت مازوت نیروگاه یا کم کاری برخی ها؟!

اظهارات اخیر فرماندار تبریز بعد از آلودگی های شدید هوای تبریز در طی روزهای اخیر را باید نوعی رمز گشایی از علت آلودگی شدید این شهر و عامل اصلی آلودگی دانست. نیروگاه حرارتی تبریز!

به گزارش نگاه آذربايجان، فرماندار تبریز هر چند با نیت اطلاع رسانی و نوعی خدمت به شهروندان و گزارش عملکرد مجموعه مدیریتی خود دست به این افشاگری زده اما ناخواسته انگشت اتهام بر روی معضلی نهاده که سالهاست در دولت های مختلف بر روی اصلاح این سیستم معیوب مانور داده شده و گزارش عملکرد داده می شود در حالی که «در، بر روی همان پاشنه چرخیده است» و توربین ها و چرخ های نیروگاه حرارتی تبریز، با سوختی چرخیده که دشمن ریه های مردم تبریز است. سوخت مازوت!!

شهرتی فر گفته: «به دنبال برودت هوا و کاهش فشار گاز، نیروگاه حرارتی تبریز اجباراً از سوخت مازوت به طور موقت استفاده می‌کرد!»

این موضوع هرچند مبیّن صدور مجوز برای استفاده از سوخت مازوت به جای گاز طبیعی و در نتیجه ایجاد آلودگی دردسرآفرین برای شهروندان بوده اما جای یک سوال مهم باقی است. تاوان این آلودگی را چه کسی باید بدهد؟؟ هزینه دردهای سینه و قبل و عروق و تنگی نفس شهر و شهروندان را چه کسی پاسخگوست؟ در حالی که ایران یکی از قطب های تولید و فرآوری گاز طبیعی در جهان است چرا منطقه سردسیری مانند آذربایجان زمستان هر سال باید یکی از دو دغدغه و تشویش را با خود همراه داشته باشد: یا قطعی گاز منازل یا بلای آلودگی هوا!

بنا به اظهار نظر رحیم شهرتی‌فر و بر اساس پیگیری‌های انجام یافته، بعد از شش روز تحمل سخت آسمان تیره و سیاه ، بالاخره نیروگاه حرارتی تبریز مجددا از گاز طبیعی به عنوان سوخت استفاده می‌کند و سوخت مازوت از چرخه انرژی‌زایی این واحد بزرگ حذف شده اما این کار، یک مسکن بوده و راهکار قطعی نیست.

فرماندار گفته: «به دنبال برودت هوا و کاهش فشار گاز، نیروگاه حرارتی تبریز اجباراً از سوخت مازوت به طور موقت استفاده می‌کرد که با توجه به بحران اخیر آلودگی هوا پیگیری‌های لازم برای تامین گاز این مجتمع به عمل آمد مجدداً سوخت نیروگاه حرارتی با گاز طبیعی تامین می‌شود!»

هیچ تضمینی وجود ندارد که با برودت نسبی دوباره هوا و کاهش فشار گاز منازل، دوباره از نیروگاه حرارتی تبریز خواسته نشود که فعلا گاز طبیعی را بی خیال شود!

پلمپی که سال ۹۴ شکسته شد!

نیروگاه حرارتی تبریز در قسمت جنوب غربی این شهر و در فاصله ۱۶ کیلومتری جاده تبریز آذرشهر واقع شده مهرماه سال گذشته به خاطر استفاده از سوخت مازوت تعطیل شد اما مدتی بعد با دخالت و فشار برخی سیاسیون، بار دیگر فک پلمپ شد.

آلاینده‌های منتشره از خروجی دودکش نیروگاه حرارتی تبریز گوگرد دی‌اکسید است که هجوم این آلاینده گازی به همراه خاکستر و گوگرد آلایندگی زیست محیطی تبریز و شهرهای اطراف را سبب می شود.

نادر نجد از کارشناسان قضائی استان با بیان اینکه استفاده این نیروگاه از مازوت خلاف قانون و مصوبه کمیسیون انرژی است اظهار می کند: مازوت استفاده‌ شده در نیروگاه حرارتی تبریز به جای گاز، باعث تشدید آلودگی هوا و نیز تأثیرات سوء بر محصولات کشاورزی شده و مردم را با مشکلاتی مواجه کرده و باید مسئولیت بخش عمده افزایش آلودگی هوای شهرهای استان همچون تبریز، خسروشهر، اسکو، ایلخچی و آذرشهر را بر عهده گیرد.

وعده ای که با گذشت دو سال هنوز محقق نشد:

از سوی دیگر، اسماعیل جبارزاده استاندار آذربایجان‌شرقی نیز ۱۴ بهمن ماه سال ۹۳ از حل مشکل سوخت نیروگاه‌ حرارتی تبریز خبر داده و گفته بود: از سال آینده این نیروگاه‌ به جای مازوت در زمستان از گاز استفاده می‌کنند! اما به رغم گذشت بیش از دو سال، خبری از تحقق این وعده نیست.

بررسی ها نشان می‌دهد این نیروگاه در تابستان هم از مازوت مصرف کرده است. در واقع نیروگاه گازی و حرارتی تبریز علاوه بر استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت مصرفی از مازوت که توسط خط لوله‌ای از پالایشگاه تبریز تأمین می‌شود، استفاده می‌کند و موضوعی که مسئولین محیط زیست، بارها بر آن تأکید داشتند آلایندگی بسیار بالا و خطرناک این سوخت به دلیل بالا بودن میزان دی‌اکسید گوگرد آن است.

سکوت مبهم برخی ها!

در این میان، نقش شرکت گاز آذربایجان شرقی که همواره مردم را به صرفه جویی در مصرف توصیه می کند چیست؟ چرا مدیرعامل آن که روزی روزگاری در کسوت نمایندگی مجلس، باید از تعاملات سازنده و کارآمد با مسئولین ارشد کشور و وزارت نفت و .. استفاده کند چرا تاکنون این مشکل آشکار و نیاز مسلم تبریز را برای همیشه حل نکرده اند؟

اخطارها و هشدارها و اقدامات موثر سازمان محیط زیست استان را کجا باید جستجو کنیم و نتیجه آنها را کی باید ببینیم که فارغ از تبلیغات رسانه ای و گزارش عملکردهای روتین و کلیشه ای، در نقش مرهمی ظاهر شده و هوای نسبتا سالمی را تحویل شهروندانی دهند که این روزها آوازه شهرت جهانی اش و « پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی» بودنش از هر تریبون و رسانه و از زبان هر مدیری شنیده می شود؟

که اگر همه اینها اقدام می شد اکنون ناچار نبودیم با نهایت تاسف و تاثر اعلام کنیم که: تبریز آلوده ترین شهر ایران در روزهای اخیر بوده است.

یعنی آلوده تر از شهرهای صنعتی دیگر مانند: تهران و اراک و فولادشهر و …!