قوانین حمایتی خوبی داریم که اجرا نمی شود
خبرنگار پایگاه خبری نگاه آذربایجان ، آرش شهبازی، امروز پای صحبت های یک کم بینای نائب قهرمان و دهه هشتادی نشسته و گفتگوی صمیمی با وی داشته است که خواندن آن خالی از لطف نیست .
سلام آقا محمد ، اول خودتون رو به طور کامل معرفی کنین و در مورد فعالیت ورزشی خودتون بفرمایین :
با سلام بنده محمد هادی در سال ۱۳۸۱ در شهر تبریز متولد شدم و در محله قره باغی های یکه دکان بزرگ شدم و با طی دوران مدرسه وارد دانشگاه تبریز شدم، دانشجوی ترم اول رشته جامعه شناسی و دارای معلولیت کم بینایی هستم ، آذرماه جاری در کشور بحرین به مقام نائب قهرمانی ماده ۴۰۰ متر دو میدانی رسیدم .
ابتدا در رشته ی گلبال شش سال تمرین کردم ولی چون برای قهرمانی کشور خط خوردم ، شکست مقدمه ی پیروزی شد و از فردای آن روز روی به ورزش دو میدانی آوردم و با شروع تمرینات که البته با مشکلات بزرگ و عدیده ای حتی برای تمرین مواجه بوده تا نائب قهرمانی آسیا پیش رفتم .
دلیل انتخاب رشته جامعه شناسی چه بود؟ از هدف و مسیر تحصیلی تان بگویید :
اول علاقه خودم به رشته جامعه شناسی ، با توجه به یک و نیم سال تحصی آموزشی بطور مجازی در اواخر دبیرستان که حساس ترین دوران قبل ورود به دانشگاه بود خ قطعا تاثیر گذار بر روی کیفیت کنکور و نتیجه آن داشته است و شرایط معلولیتم به این رشته ورود کردم و از این بابت هم خوشحالم ، سیاست و تحلیل و جامعه شناسی تفسیری از عوامل علاقه ام میتونن باشن .
آقا محمد یه گریزی به بحث ورزش و مسابقاتشون زدن و از بحرین گقتن ، در واقع ایشون تو کشور بحرین بهترین رکورد رو تو کلاس خودم زدم ولی با این که یک ثانیه رکوردم بهتر بود ولی کلاس های دیگه رو با ما ادغام کردن و با نامردی طلای من تبدیل به نقره شد
خدمات و تسهیلاتی که بهزیستی برای شما و هم نوعانتان دارد اشاره ای بکنین :
یک مستمری به مبلغ ۰۰۰/۵۰۰/۳ ریال ماهانه به ما پرداخت میکنند ، این مبلغ تنها برای چند روز ایاب ذهاب ما هم کافی نیست . چرا گدا پروری میکنند ؟ یک مبلغ ناچیز با منت پرداخت میکنند آن هم به درد نمیخورد پول یک کیلو پسته میشود .
ما تسهیلات خاصی ندیدیم ، یک وام ۰۰۰/۰۰۰/۵۰۰ ریالی دارند که آن ضامن و شرایط مشابهی مانند وام های بانکی دارد که البته درصد سود پایین دارد و عملا مبلغش به هیچ دردی نمیخورد .
طبق ماده ۷ قانون جامع حمایت از حقوق معلولان دولت موظف است جهت ایجاد فرصت‌های شغلی برای افراد معلول تسهیلات تعریف شده در این قانون را ارائه دهد ، در این مورد نظر شما چیست ؟
بله قوانین رنگارنگ خوبی در مورد ایجاد اشتغال و تخصیص سهمیه هایی در دستگاه های دولتی و نیمه دولتی برای ما وجود داره ولی همه آنها تنها بصورت قانون فقط و فقط در چند بند نوشته و ابلاغ شده ولی جامه عمل پوشانده نشده اند ، بجز موارد خیلی کم .
من یا سایر دوستانم دغدغه ی اشتغال داریم ما آن بااصطلاح مستمری ناچیز را نمیخواهیم .
زمینه ی اشتغال مارا طبق قانونی که تعریف شده و سهمیه سه درصد (۳%) از مجوزهای استخدامی رسمی،پیمانی، کارگری دستگاههای دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات،شرکتها و نهادهای عمومی و انقلابی و دیگر دستگاههایی که اc بودجه عمومی کشور‌استفاده میکنند در عمل هم به ما اختصاص دهند .
الان ما دغدغه اشتغال داریم فکرمان آسوده نیست ، چطور میتوانیم با این استرس و نگرانی از آینده در ورزش افتخار کسب کنیم؟ با چه خیال آسوده ای به پژوهش بپردازیم؟
اگر بخواهی دغدغه های اصلی و کمبود اساسی جامع معلولان رو بگی و بهش رسیدگی و فکر بشه چند مورد میتونی نام ببری؟
دو مقوله اساسی داریم ، بحث آموزشی و اشتغال
پیشنهاد و راهکاری اگر بخوای در این دو مورد نشون بدی و یا ارائه کنی چی میتونه باشه؟
ما الان در بحث آموزشی تحصیلی دچار مشکلات اساسی هستیم . سطح اساتید آنطور که باید بالا باشد نیست. وقتی وارد دانشگاه میشیم باید در کنار دیگر دانشجویان بنشینیم ، خب استاد دانشگاه بطور عادی تدریس میکنه و این مسئله یادگیری رو برای امثال من مشکل میکنه .
اصلا کتاب یا جزوه ای که مناسب ما باشه عملا وجود نداره ، تامین کتب مناسب کم بینایان نابینایان در سطح دانشگاه انجام بشه.
عبور و مرور شما در هنگام پیاده روی در شهر با چه مشکلاتی روبرهست؟
فاجعه بار است ، همینقدر بگم همین الان که من داشتم میومدم سازمان علمی و پژوهشی عملا به سختی و دشواری تونستم از پیاده رو ها بگذرم و برسم . بلی در گذشته کارهایی سطحی انجام شده ولی خب میان مثلا جلو پل دوتا آهن میزارن که ماشین نیاد داخل ولی خب راه معلولان ویلچری گرفته میشه .
درست روی خط مخصوص نابینایان تو پیاده رو موانع ایجاد میکنن یا یکهو قطع میشه اون خط کشی و وسط پیاده رو باید آواره بمونی .
انشاله در مسابقات جهانی هم مقام بیاری و بازهم باهم همصحبت بشیم ، میخوام قول بگیرم ازت تا مقام بیاری!
سال بعد مسابقاتی آسیایی بزرگسالان در چین رو داریم .
خب پس سخت تمرین خواهی کرد؟
نمیدونم !!!
این نمیدونم حرف های زیادی توش بود، دقیقا مشخص میکنه برای نائب قهرمانی ارزشمندت هیچ حمایتی و تشکری ازت نشده درسته؟
بلی ، متاسفانه.
البته فدراسیون ۱۵۰ یورو پرداخت کرد بهم ، ولی تو استان من چیزی ندیدم . نه بنری ، نه لوحی نه تشکری فقط تو فرودگاه یه گل آوردن و بعد از اون دیگه نه تلفنی شد و نه کسی رو دیدم .
حرف آخر آقا محمد ؟
اینجا اول از پدر و مادر عزیزم تشکر میکنم چون تک تک موفقیت هایم نتیجه پشتیبانی این دو شخص بزرگوار زندگی منه .
آقایان سعید سلیمی نیا ، ایوب دادروان مربی ، حاج خسرو سلیمی نیا رییس هیات ورزش های نابینایان که حق پدری و استادی بر گردن همه ما دارند ، آقای یحیوی مدیر سابق مدرسه از تک تک این عزیزان تشکر و قدردانی میکنم چون سهم بزایی در موفقیت های من و امثال من داشتند .
و یک مطلب مهم رسانه ها و صدا و سیما در مورد فرهنگ سازی و آگاه سازی در مورد معلولان برنامه و کلیپی اختصاص بدن شاید در هفته چند دقیقه هم کافی باشه ، تا دید جامعه و عموم به من و دوستانم غیر عادی نباشه همین .
ممنون از بابت این مصاحبه
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0