آسیب لجبازی بر مناسکِ مذهبی، بیشتر از آسیب کرونا

با فرا رسیدن ایام عزای حسینی برخی مسئولین سیاسی اجتماعی و فرهنگی، نگرانی خویش از آسیب کرونایی عزاداری مردم را، با الفاظی همچون باید و نباید بیان کرده اند که تاریخ نشان داده، این گویش ها در مذهب و آداب آن، بازخورد مناسبی نداشته اند.

کرونا در کنار همه آسیب هایی که بر اقتصاد و فرهنگ و سیاست و مسائل اجتماعی وارد کرده است، آسیب هایی نیز بر انجام مناسک مذهبی مانند نماز جمعه و جماعت و حضور در مکان های زیارتی را داشته است، اما این آسیب ها با سوء تدبیر متولیان مذهبی و اجتماعی می تواند ابعاد گسترده تری داشته باشد، همانگونه که با مدیریت صحیح می تواند جنبه های باشکوه تری از مذهب و معنویت را به نمایش بگذارد که در رزمایش همدلی و تولید ماسک و سمپاشی و … از طرف بچه مسجدی ها به چشم دیده شد.
دوبال عقلانیت ومعنویت در کنار هم می تواند دیانت ما را در افق های بلند دست تربه پرواز درآورد و به کامل بودن دین اسلام جلوه ای زیباتر را ببخشاید.زبان قرآن در مورد اصل انتخاب دین “لااکراه فی الدین” می باشد، یعنی هر کس در انتخاب دین و آئین زندگی مختار می باشد. بر همین منوال در فروع دینی نیز بایستی زبان اجبار را کنار بگذاریم و با زبان عقل و عرف سخن بگشاییم.
با فرارسیدن ایام عزای اباعبدالله الحسین علیه السلام و مصادفت آن با اوج ایام کرونایی، بایستی درکنار غافل نشدن از شور حسینی، شعور حسینی را از یاد نبریم که آیا نهضت امام حسین (ع) نهضت حیات بخش بود یا نهضتی بود برای ایجاد عادتهایی برای گرییدن و گریاندن؟! و آیا نهضت ایشان در راستای رونق دادن به عقلانیت بشر بود یا هدف ایجاد مناسکی بیشتر با رنگ و بویی متفاوت تر؟!
شاید هم اندک جماعتی از کم شور شدن عزای حسینی، قند در دلشان آب شود و سرمست ازعوارض این اتفاق خارج از کنترل بشر بشوند اما آیا به نظر کسانی که با شورِ تمام، دم از برپایی پرشورترِ مناسک عزای حسینی می زنند، خدایی نکرده اگر ذره ای بر آتش کرونا دمیده شود بدخواهان و مریض دلان آرام خواهند نشست؟ یا برعکس، عزای حسینی مورد طعن و شتم بیشتری قرار خواهد گرفت؟
البته نباید غافل بود نه کسی بخاطر باید و نباید گفتن مسئولان سیاسی و فرهنگی_مذهبی عزایش را تعطیل می کند و نه کسی بر عمق عزاداری اش می افزاید و ما این مساله را در باید و نبایدهای اجتماعی و رعایت فاصله گذاری ها و مخصوصا استفاده از ماسک می بینیم! پس بهتر است مسئولان عزیز کمی با متانت و وقار بیشتری اظهارنظر نمایند و خودشیرینی یا خودحزب الهی پنداری شان را به رخ مردم یا اربابان نعمت خویش نکشند و مردم خود خوب می دانند که چگونه و تا چه حد بر طبل عزای حسینی بکوبند و چگونه و تا کجا فاصله اجتماعی و عدم تسری را رعایت نمایند و بهتر است برخی مسئولین، تدبیرو مدیریت خویش را درمسائل اقتصادی که روزبرو پیچیده تر و لاینحل تر می شود بیازمایند و باید و نبایدهایشان را در آن حوزه بکار گیرند.